Uwe Porters
Vroedvrouw / Moeder van een mooie jongen en meisje / Schrijver / Gesprekken over seks en intimiteit
Op een grijze dag in maart (gewoon gebruikelijk, in België), bezocht ik Uwe in haar gezellige huis net aan de Nederlandse grens. Ik werd hartelijk verwelkomd in haar huis en we hadden een praatje over het leven, moeder worden en het leven met kinderen.
Hoe gaat het met je en wat doe je precies in het leven?
Het gaat best goed met me, ik ben moeder dus ik ben altijd een beetje moe*lacht*. Ik krijg veel energie van de projecten waar ik nu mee bezig ben. Ik ben vooral bekend als Uwe, de vroedvrouw die toevallig moeder en schrijfster werd. Ik heb twee boeken geschreven over de bevalling, het moederschap en de groeipijnen die daarbij horen. Zowel bevalling als ouderschap. Het tweede boek gaat vooral over vrouw zijn en hoe alles op de proef wordt gesteld nadat je moeder bent geworden, bijvoorbeeld de relatie met je partner. Het belicht vooral aspecten van de identiteitscrisis die daarmee gepaard gaat en hoe je ook weer partner kunt worden. Aan de reacties te zien is hier veel behoefte aan en wordt er te weinig over gezegd. Ook op social media deel ik hier veel over.
Binnenkort werk ik een cursus uit bij Katrien Coolen (relatietherapeut). We merken dat hier echt behoefte aan is en daar ligt mijn hart voor nu.
Binnenkort komt er bij mij thuis ook een praktijkruimte om gesprekken te voeren met patiënten en zwangerschapsmassages te geven.
Momenteel werk ik niet meer als verloskundige en doe ik bevallingen maar als de kinderen oud genoeg zijn zou ik dat heel graag weer willen doen.
Hoe begin jij je dag?
Ik zou eigenlijk eerder moeten opstaan omdat ik merk dat als ik ontspannen ben, ik een betere versie van mezelf ben, maar ik slaap niet zo goed, dus de wekker voelt altijd pijnlijk aan. *lacht*
Als ik opsta zijn de kinderen al wakker en probeer ik te beginnen met een glas lauw water en daarna een kopje thee (groen of wit). Afhankelijk van hoe de nacht is geweest daarna een koffie (of melk met 2 druppels koffie zoals mijn man altijd zegt *lacht*). Ik ontbijt nooit. Nadat ik de kinderen naar school heb gebracht, begin ik aan mijn dag. Ik werk nog parttime voor Kind & Gezin en dan heb ik structuur, de rest van de dagen werk ik aan mijn eigen projecten.
Waar haal je inspiratie voor je werk of projecten?
Social media of Instagram heeft veel voor mij gedaan. Ik kan me nu omringen met mensen die totaal andere dingen doen, dus je netwerk wordt zo echt groter. Ik heb een aantal blijvende vriendschappen opgebouwd door mijn eigen ding te doen! Het is echt een leuke community als je de juiste profielen volgt.
Als sociale media niet bestonden, zou ik niet zijn waar ik nu ben.
Mijn eerste boek kwam er niet door Instagram, ik had toen een blog en ik had toen we 5 jaar getrouwd waren een open brief geschreven aan Tom (mijn man) over hoe ik een heel andere vrouw ben geworden dan de vrouw hij had 5 jaar geleden ja gezegd. Die brief is gedeeld en Hanne Luyten liet het haar uitgever lezen en vanaf daar begon het allemaal te rollen. Alles is altijd heel organisch verlopen, wat volgens mij ook een deel van mijn kracht is.
Podcasts geven mij ook veel inspiratie (oa Over Ons van Katrien Koolen), mensen die met hetzelfde bezig zijn, maar de meeste inspiratie haal ik uit mijn patiënten.
Waar kom jij tot rust?
Ik ben altijd beschikbaar, wat enerzijds mijn kracht is, maar anderzijds ook mijn grootste valkuil. Vooral als je voor het eerst moeder bent, is alles levensbedreigend. Door moeder te worden ben ik ook een betere verzorger geworden. Je wilt dus altijd beschikbaar zijn, maar het is ook best vermoeiend. Ik probeer dan te ontspannen op plekken met open water. Mijn schoonouders hebben een appartement in Blankenberge en ik vind er altijd rust. Ik heb ook gemerkt dat ik pas kan ontspannen als ik me wat meer laat verzorgen. Daar kan ik het beste opladen. Ik zorg altijd zelf voor mensen dus het is fijn als de rollen eens omgedraaid zijn.
Ik las vorige week ook ergens "Je moet eigenlijk het leven creëren dat je wilt en niet wegrennen van het leven dat je hebt." Dat wil ik ook heel graag proberen. Vaak 'rennen' we voor het werk, kijken we uit naar weekends, vakanties, maar waarom er altijd voor wegrennen en geen vrediger leven creëren?
Wat zijn je favoriete plekken? (Om op vakantie te gaan, in België, eetgelegenheden … ?)
Plaatsen die altijd heel speciaal voor mij zullen zijn, zijn de westkust van Amerika, dat was onze huwelijksreis, maar ik verloor daar een foetus en werd daar ook zwanger. Ik verloor de foetus in Yosemite, dat bracht wel wat rust, dus deze plek zal altijd speciaal blijven.
Een andere bijzondere is Ibiza, dat was onze eerste vakantie als gezin van 4. Een hele rustige en fijne vakantie. De Bizie Lizie in Antwerpen, daar vertelde ik Tom dat ik zwanger was. De grensovergang, toen we net aan het daten waren gingen we daar op een parkeerplaats staan met een fles rode wijn.
Maar ook nieuwe plekken. Voordat we kinderen kregen, hield ik niet zo van reizen. Het hebben van kinderen zorgde ervoor dat ik de wereld echt met hen wilde zien.
Wat is je favoriete LN-stuk?
Absoluut de Dotty Daisy! Ik had altijd al iets met stippen (denk aan de hashtag #ihavethisthingwithpolkadots), dus deze is perfect voor mij. We zijn onlangs voor het eerst met twee naar Rome geweest en ik heb de Dotty op elke foto *lacht*. Het bedrijf is Belgisch, maar ik hou van de waarden en de visie van Ellen. Ook waar de wol en productie is, komt het moederschap prachtig tot uiting. Er is ook echt aandacht voor vrouwen en kinderen. De eerlijke manier van zakendoen van Ellen is ook heel mooi om te zien. De stukken zijn zo duurzaam en je kunt ze altijd dragen. Ook als je in de speeltuin bent of 's avonds uit eten gaat, LN is altijd perfect.
Heb jij een levensmotto?
Verbinding zoeken met elkaar is het belangrijkste in het leven en in relaties is er vaak het concept van het vinden van een gulden middenweg. Dit kan gebeuren in relaties, op het werk, in vriendschappen. Maar als je op enig moment het gevoel hebt dat je compromissen sluit tot het punt dat je er geen voordeel meer van hebt. Als je je op een bepaald moment te veel aanpast aan iemand anders, zul je er ook geen plezier uit halen.
Wat is je grootste droom of zijn er dingen die je wilt bereiken?
Op persoonlijk vlak ben ik heel blij. Ik ben wel opgegroeid met veel financiële onzekerheid, dus ik durf niet de sprong te wagen om fulltime zzp'er te worden. In mijn gedachten zou dat me veel meer vrijheid geven in de dingen die ik wil doen.
laat een reactie achter